1990 оны ардчилсан өөрчлөлт, сүм хийдийн сэргэлт, сүсэгтэн олон, нийгмийн оюун санаа, шашин шүтлэгийн эрх чөлөө 

Although Mongolia’s Buddhist monasteries have experienced a revival, the relationship
between the laity and Buddhist monastic communities has been rekindled and the freedom of
religion has been guaranteed since 1990s, the unsatisfactory state of the Buddhist monasteries’
lasting impact on society’s spiritual cultivation could be attributed to the lack of their active
engagement with the lay people. The purpose of stimulating an active engagement with the
laity on the part of Buddhist monastic communities is to promote spiritual cultivation of the
society as a whole; nurture younger generation to become compassionate, caring, unprejudiced,
and humane persons; educate young people on Buddha’s teachings on attaining bodhicitta;
strengthen national unity; provide help and emotional support to people struck by illness and
suffering; and protect the environment. 

1990 оноос хойш Монголын Буддын сүм хийдийн үйл ажиллагаа дахин сэргэж,
сүсэгтэн олон ба сүм хийдийн хоорондох харилцаа эргэн бэхжиж, сүсэглэх эрх чөлөө
хангагдсан боловч Буддын сүм хийдийн зүгээс нийгмийн оюун санаанд дорвитой нөлөө
үзүүлэх тал дээр хангалтгүй байгаа нь сүм хийдээс сүсэгтнүүддээ нөлөөлөх аөжиллагаа
сул байгаатай холбоотой. Буддын сүм хийдийн үйл ажиллагааг сүсэгтнүүдэд зориулан
идэвхжүүлэхийн зорилго нь нийгмийн оюун санааг гэгээрүүлэх, залуу үеийг энэрэнгүй,
асрангуй, тэгш сэтгэлтэй, хүнлэг хүн болгож хүмүүжүүлэх, бодь сэтгэлийг олохын тухайд
Буддын сургаалыг залуу үед эзэмшүүлэх, үндэсний эв нэгдлийг бэхжүүлэх, өвчин зовлонд
нэрвэгдсэн ард иргэдэд туслалцаа, сэтгэлийн дэм өгөх, байгаль орчныг хамгаалах үйлсэд
чиглүүлэхэд оршино.